Voor vertrek
Door: Teun
Blijf op de hoogte en volg Teun
27 Augustus 2014 | Nederland, Enschede
Het voelt nog een beetje onwerkelijk dat ik over minder dan 100 uur aan de andere kant van de wereld zit, maar zaterdagochtend gaat de grote reis toch echt beginnen. Behalve dat ik er heel veel zin in heb, is het toch wel een beetje spannend om dit avontuur alleen aan te gaan. Ik hoop natuurlijk veel nieuwe mensen te leren kennen met wie ik samen dingen kan ondernemen, maar ik wil ook graag in contact blijven met de 'achterblijvers'. Hopelijk lukt dat met het hulpmiddel genaamd internet: dit blog, Facebook, Skype, Whatsapp... wat fijn dat het bestaat!
---My home away from home---
Ik had al bijna de hoop opgegeven, maar afgelopen weekend heb ik uiteindelijk toch een kamer gevonden. Advertenties waren er genoeg, maar daarvan waren de meeste al vergeven en anderen geplaatst door oplichters. Of ik even een aanvraagformulier wilde invullen met de meest absurde vragen (variërend van lievelingskleuren en namen van huisdieren tot rijbewijs- en paspoortnummers), alvast twee maand huur vooruit kon betalen zonder contract of overeenkomst en met foto's kwamen die rechtstreeks uit de IKEA brochure leken te komen en overal op internet opdoken in fishy advertenties. De weinige reacties die normaal overkwamen liepen keer op keer uit op de vraag of ik morgen langs kon komen om de kamer te bekijken en kennis te maken. Tja, dat is me toch net iets te ver vanuit Enschede.
Maar terug naar het goede nieuws. Uiteindelijk heb ik een andere site gevonden waar ook kamers werden aangeboden en is het dus toch gelukt. Wel een flink stuk met de bus naar de universiteit, maar blij dat ik een dak boven mijn hoofd heb.
---Change of plans---
Waarom ging ik ook alweer naar Vancouver? Ohja... mijn stageopdracht. Het hele circus begon toen ik ongeveer twee maanden geleden, na een mondeling, napraatte met de docent. Hij vertelde over een stageopdracht in Vancouver, waarop ik meteen mijn oren spitste. Dat moet hij gezien hebben denk ik, want vervolgens vroeg hij of ik interesse had. Ja, natuurlijk! ... Waar gaat het eigenlijk over? Een heel ander verhaal, maar het kwam neer op 'iets biomedisch', waarvan ik de overige terminologie niet echt begreep. Maarja, we hebben het wel over Vancouver, een naar verluidt onwaarschijnlijk mooie stad pal achter de Rocky Mountains op nog geen twee uur rijden van Whistler, één van de bekendste snowboard gebieden!
Nadat ik wat dingen over het onderwerp had opgezocht en de site van de Virtual Therapy Group (de samenwerking tussen universiteiten en ziekenhuizen waar het project onder valt) had bekeken werd het al wat duidelijker. Aan de University of British Columbia (UBC) werken ze aan speciale software om biomedische modellen te maken. Deze modellen willen ze inde toekomst gebruiken om virtuele therapieën mogelijk te maken. Dit houdt in dat ze op een computermodel van jouw hoofd operaties kunnen uitvoeren, zodat ze van te voren beter kunnen inschatten hoe groot de kans op succes is en welke risico's op blijvend letsel aanwezig zijn. Omdat de kans op overleven steeds groter wordt, wordt het steeds belangrijker om ook te kijken naar de kwaliteit van leven na zo'n ingreep. Om dit te kunnen doen moet je wel per patiënt een gepersonaliseerd model maken. En daar gaat mijn opdracht over:) De precieze omschrijving van mijn stageopdracht vind je hier.
Tot eergisteren. Ferdi (mijn docent van eerder en ondertussen tevens mijn stagebegeleider vanuit de UT) was zelf in Vancouver geweest voor een workshop over die software van UBC. Hij heeft daar ook gesproken met mijn stagebegeleider vanuit UBC (Sid Fels), en daaruit is het idee ontsproten voor een andere stageopdracht, dus aan mij de vraag of ik even langs wilde komen om dat te bespreken. Lekker Last-Minute!
Mijn nieuwe opdracht vindt nog steeds plaats in hetzelfde kader, maar in plaats van een redelijk algemene opdracht die grotendeels bestaat uit literatuuronderzoek kan ik nu zelf werken met die klaarblijkelijk fantastische software. Ferdi wilde de oh-zo-geweldige software graag even demonstreren, maar helaas werkte het even niet op dat moment. Hoe typisch voor de academische wereld. Meer details over mijn nieuwe stageopdracht volgen zodra ik deze zelf ken.
Tas pakken...
Nou, dat was het wel weer voor nu. Ik ga nog even verder met de voorbereidingen. Tot de volgende blog, als alles goed gaat vanuit Vancouver!
---My home away from home---
Ik had al bijna de hoop opgegeven, maar afgelopen weekend heb ik uiteindelijk toch een kamer gevonden. Advertenties waren er genoeg, maar daarvan waren de meeste al vergeven en anderen geplaatst door oplichters. Of ik even een aanvraagformulier wilde invullen met de meest absurde vragen (variërend van lievelingskleuren en namen van huisdieren tot rijbewijs- en paspoortnummers), alvast twee maand huur vooruit kon betalen zonder contract of overeenkomst en met foto's kwamen die rechtstreeks uit de IKEA brochure leken te komen en overal op internet opdoken in fishy advertenties. De weinige reacties die normaal overkwamen liepen keer op keer uit op de vraag of ik morgen langs kon komen om de kamer te bekijken en kennis te maken. Tja, dat is me toch net iets te ver vanuit Enschede.
Maar terug naar het goede nieuws. Uiteindelijk heb ik een andere site gevonden waar ook kamers werden aangeboden en is het dus toch gelukt. Wel een flink stuk met de bus naar de universiteit, maar blij dat ik een dak boven mijn hoofd heb.
---Change of plans---
Waarom ging ik ook alweer naar Vancouver? Ohja... mijn stageopdracht. Het hele circus begon toen ik ongeveer twee maanden geleden, na een mondeling, napraatte met de docent. Hij vertelde over een stageopdracht in Vancouver, waarop ik meteen mijn oren spitste. Dat moet hij gezien hebben denk ik, want vervolgens vroeg hij of ik interesse had. Ja, natuurlijk! ... Waar gaat het eigenlijk over? Een heel ander verhaal, maar het kwam neer op 'iets biomedisch', waarvan ik de overige terminologie niet echt begreep. Maarja, we hebben het wel over Vancouver, een naar verluidt onwaarschijnlijk mooie stad pal achter de Rocky Mountains op nog geen twee uur rijden van Whistler, één van de bekendste snowboard gebieden!
Nadat ik wat dingen over het onderwerp had opgezocht en de site van de Virtual Therapy Group (de samenwerking tussen universiteiten en ziekenhuizen waar het project onder valt) had bekeken werd het al wat duidelijker. Aan de University of British Columbia (UBC) werken ze aan speciale software om biomedische modellen te maken. Deze modellen willen ze inde toekomst gebruiken om virtuele therapieën mogelijk te maken. Dit houdt in dat ze op een computermodel van jouw hoofd operaties kunnen uitvoeren, zodat ze van te voren beter kunnen inschatten hoe groot de kans op succes is en welke risico's op blijvend letsel aanwezig zijn. Omdat de kans op overleven steeds groter wordt, wordt het steeds belangrijker om ook te kijken naar de kwaliteit van leven na zo'n ingreep. Om dit te kunnen doen moet je wel per patiënt een gepersonaliseerd model maken. En daar gaat mijn opdracht over:) De precieze omschrijving van mijn stageopdracht vind je hier.
Tot eergisteren. Ferdi (mijn docent van eerder en ondertussen tevens mijn stagebegeleider vanuit de UT) was zelf in Vancouver geweest voor een workshop over die software van UBC. Hij heeft daar ook gesproken met mijn stagebegeleider vanuit UBC (Sid Fels), en daaruit is het idee ontsproten voor een andere stageopdracht, dus aan mij de vraag of ik even langs wilde komen om dat te bespreken. Lekker Last-Minute!
Mijn nieuwe opdracht vindt nog steeds plaats in hetzelfde kader, maar in plaats van een redelijk algemene opdracht die grotendeels bestaat uit literatuuronderzoek kan ik nu zelf werken met die klaarblijkelijk fantastische software. Ferdi wilde de oh-zo-geweldige software graag even demonstreren, maar helaas werkte het even niet op dat moment. Hoe typisch voor de academische wereld. Meer details over mijn nieuwe stageopdracht volgen zodra ik deze zelf ken.
Tas pakken...
Nou, dat was het wel weer voor nu. Ik ga nog even verder met de voorbereidingen. Tot de volgende blog, als alles goed gaat vanuit Vancouver!
-
27 Augustus 2014 - 20:29
Aly:
Hallo Teun,
Inmiddels je tas gepakt met heel veel ski en snowboard spullen? Hopelijk valt de winter daar vroeg in zodat je ook dat aspect van Vancouver mee kunt nemen. Niet onbelangrijk toch?
Wij wensen jou daar een onwijs gave tijd toe in Canada, geniet van het leven daar, de mensen en hun gebruiken en als je tijd over hebt kun je misschien nog een bezoekje brengen aan je familie..., dat zullen ze zeker waarderen. En ook dat is de moeite waard om te kijken hoe zij daar leven...
Heel veel plezier en tot later.
Groetjes, aly en willem -
27 Augustus 2014 - 20:54
Birgit:
Heel veel succes en plezier in Canada!
Liefs Birgit -
28 Augustus 2014 - 11:24
Opa En Oma D.:
Hallo Teun,
Ook wij wensen je veel succes en" keep it going.""
Goede reis en wij volgen je verslagen met veel interesse.
Groeten en houw je haaks.
Opa en Oma. -
28 Augustus 2014 - 22:03
Marjolein:
Hoi Teun,
Dat is bere-interessant zeg, die software!
Prachtig, zo'n kans in Vancouver, kan me voorstellen dat je dat graag wilde.
Hele goeie reis en veel succes en plezier daar.
Groet,
Marjolein -
30 Augustus 2014 - 14:37
Ton:
Hoi Teun,
Wij zijn ook van de partij op deze site. Maak er wat moois van daar, maar vooral genieten !!
Groeten uit Elst -
30 Augustus 2014 - 14:43
Teun:
Hallo allemaal,
Bedankt voor de reacties! Zit nu te wachten bij de gate, vlucht is een beetje vertraagd maar zal zo wel komen...
Groetjes,
Teun
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
