Boarden

Nou vooruit, nog eentje dan...

Nadat nog een paar dagen flink doorgewerkt had, had ik vorige week vrijdag mijn verslag af en kon ik met een gerust gevoel de sneeuw opzoeken. M'n koffertje was al gepakt en de bustickets geprint, dus ik was er klaar voor. Om half één 's nachts naar de bus opdat ik de volgende ochtend rond negen uur in Vernon zou zijn. Ik was van plan even goed te slapen onderweg, maar met alle tussenstops en slingerende bergweggetjes is daar helaas niet veel van terecht gekomen. Eenmaal aangekomen moest ik op zoek naar een taxi, maar Vernon bleek op zaterdag ochtend niet zo levendig te zijn als ik gehoopt had. Na een tevergeefse poging een wat levendigere weg te vinden vond ik iemand die een terras aan het schoonvegen was. Hij wist gelukkig het nummer van een lokale taxi centrale, dus daarna was het snel geregeld en werd ik opgepikt door een vriendelijke Pakistaan die mij de berg opreed.

Het was een beetje à la Winterberg, want echt hoog waren de omliggende heuvels niet en onderweg had ik nog nauwelijks sneeuw gezien. Na een half uur geslinger kwamen we toch wat hogerop en het was gelukkig wit toen we aankwamen in Silverstar: een klein gezellig dorpje bestaande uit hotels, koffiezaakjes en café's. Eerst maar op zoek naar het hostel, waar ik mijn sleutel voor de kamer kreeg met de permissie om de kussens terug te pikken als één van de kamergenoten ze had toegeëigend. Vervolgens snel naar de rentals om een snowboard en schoenen te huren en een liftpas te bemachtigen. Voor elf uur stond ik op de piste :) In eerste instantie vielen de pistes en de sneeuw een beetje tegen. Net als alle omliggende gebieden was er na een eerste portie sneeuw al weken niets bijgevallen en dus waren de weinige pistes die open waren flink ijzig.

Toen ik 's avonds terug kwam op mijn kamer, bleek ik deze te delen met twee prettig gestoorde Nieuw-Zeelanders. Verder waren er veel Australiërs, Zweden en... jawel, Nederlanders. In totaal zo'n 100 jongeren die - net als Ferdi - een seizoen in de sneeuw wilden werken. In een paar dagen heel veel mensen ontmoet, zowel om mee de piste op te gaan als voor de gezelligheid achteraf (karaoke, 90s Pyjama party, poolen, tafeltennis, etc.).

Gelukkig werden in de loop van de week de condities van de pistes beter en woensdagagavond begon het zelfs voorzichtig te sneeuwen. Ik kon mijn geluk niet op toen ik de volgende ochtend wakker werd en er zo'n 15 cm verse sneeuw lag! De hele dag heeft het wat gesneeuwd en ook de volgende nacht viel er nog wat bij, wat ervoor gezorgd heeft dat vrijdag de 'back side' van de berg ook open ging. Dat was echt super, want deze was sinds de start van het seizoen gesloten geweest, dus er lag een flink pak sneeuw dat nog door niemand aangeraakt was! Met de eerste lift omhoog en tot en met de laatste lift genoten. Echt een geweldige afsluiting van de week.

Nu moet ik helaas een nogal abrupt einde brouwen aan dit bericht, want ik zit op het vliegveld en over 15 minuten moet ik boarden (maar dan niet in de sneeuw). De foto's van het snowboarden volgen nog, en nu echt tot heel snel ;)

En voor de laatste keer: groetjes uit Canada!

Liefs,
Teun